Die vermyding van geskiedenis in ’n post-liberale era
- Andre Mouton

- Sep 21
- 1 min read
Johan van der Merwe se waarskuwing oor die dodelike mengsel van godsdiens en politiek is tydig en noodsaaklik. Ek stem saam dat die geskiedenis ons telkens herinner dat wanneer geloof tot politieke instrument gemaak word, dit nie lewe bring nie, maar dood en verdeeldheid.
’n Post-liberale verstaan help ons om hierdie geskiedenis nie te verontagsaam nie, maar juis as ’n waarskuwing te dra. In die liberale era is geloof soms verskraal tot ’n private etiek. In die konserwatiewe teenreaksie is dit dikwels ingespan as politieke wapen. ’n Post-liberale benadering vermy beide en keer terug na Christus as sentrum.
Dit beteken dat die kerk nie ’n ideologie of ’n party mag dien nie, maar profeties teenwoordig moet wees: om mag te bevraagteken, eerder as om dit te legitimeer. Só word die verlede se tragiese patrone nie herhaal nie.
Johan se wekroep word só onderstreep: ons identiteit lê nie in volk, ideologie of instansie nie, maar in Christus self. Wanneer Hy die sentrum bly, word godsdiens nie misbruik vir politieke gewin nie, maar word dit ’n teken van die Koninkryk wat nie van hierdie wêreld is nie.





Comments