5.    Belangrikheid van Selfondersoek

In die Bybel leer ons dat sondebesef by jouself begin.  Die vertrekpunt lê klem op begeleiding bo veroordeling en bevorder 'n lewe van omgee en empatie wat ander na redding lei.

Die oproep om "die sondaar lief te hê, maar die sonde te haat" mag nie volledig strook met die bybelse getuienis oor hoe ons teenoor sonde en sondaars moet optree nie. Die Ou Testament roep ons op om in respekvolle verbintenis met alle mense te leef, omdat die God van Israel Here is van alle volke, tale en nasies. Ons liefde vir God moet ons lei tot 'n lojale verbintenis met mekaar en tot die liefhê van ons medemens. Omdat God ons liefhet, leef ons in liefde met alle mense, terwyl ons onsself losmaak van die sonde. Hierdie benadering plaas die klem op ons eie heiligmaking deur die genade van God, eerder as om 'n oordeel oor ander uit te spreek. Ons moet waak teen 'n Fariseïese houding en eerder fokus op ons eie verlossing en groei, sodat ons ander kan begelei en bystaan in hulle eie reis na redding. Dit is nie altyd maklik om lief te hê nie. Dit vereis moeite en toewyding, soos Paulus aan die Tessalonisense skryf oor die moeitevolle inspanning van hulle liefde. Die lewe van liefde is 'n ritme wat aangeleer en ingeoefen moet word, en wat voortdurende inspanning vra. Dit is nie net 'n gevoel nie, maar 'n manier van lewe wat ons by God leer. Geloof, hoop en liefde is die kern van 'n lewe in gemeenskap met God, en van hierdie drie is liefde die grootste (1 Korintiërs 13:12).